Wrastające paznokcie – powszechny problem

Zazwyczaj sami jesteśmy sobie winni – najczęstsze przyczyny to obcinanie paznokci zbyt krótko i na okrągło oraz noszenie zbyt wąskich (zwłaszcza na czubkach) butów i na zbyt wysokich obcasach. W takim obuwiu nie zostawiamy krótko ściętym paznokciom miejsca więc te rosnąc, podwijają się i wbijają w skórę. Takie same konsekwencje może mieć noszenie butów z płaskimi noskami uciskającymi paznokcie od góry.

Wrastający paznokieć powoduje nie tylko ból, ale także obrzęk i stan zapalny, widoczny zazwyczaj jako zaczerwienienie. Może on się wbijać tylko w wał paznokciowy na samym końcu palca, ale może także przy, w połowie lub na całej długości.

Kiedyś jedyną metodą leczenia tej dolegliwości było całkowite, chirurgiczne usunięcie całego paznokcia. Dziś podologia oferuje na szczęście kilka innych znacznie mniej inwazyjnych i całkowicie bezbolesnych metod.

Gdy wrasta tylko kąt paznokcia, wystarczającym zabiegiem jest tzw. tamponada. Polega ona na wsunięciu specjalnej gazy nasączonej środkiem przeciwzapalnym pomiędzy wał a paznokieć. Po kilku minutach tampon usuwa się i wycina fragment płytki, który wrastał w skórę, a na krawędź paznokcia nasuwa się przeciętą wzdłuż jednego brzegu rurkę, która przywraca paznokciowi właściwy tor jego wzrostu.

Jeśli paznokieć wrasta w wyniku podwijania się jego brzegów, można na niego założyć klamrę BS Quick – elastyczny pasek naklejany na brzeg paznokcia, która podnosi płytkę paznokcia na całej szerokości. Gdy paznokieć odrasta, klamra przesuwa się razem z nim i konieczne jest założenie nowej. Zazwyczaj paznokieć odrasta już całkowicie właściwym torem po 4-5 wymianach klamry.  Istnieją też inne rodzaje klamr, z aluminiowego drutu, który mocuje się pod brzegiem paznokcia, w miejscu, w którym zaczyna on wrastać w ciało.

Trzeba jednak pamiętać, że jeżeli w okolicy paznokcia pojawił się stan zapalny, najpierw należy całkowicie wyleczyć zakażenie, a dopiero potem można się zabrać za prostowanie paznokcia.