Stopa w bucie na obcasie

Wysokość obcasa też ma znaczenie i powinna być dobrana do długości stopy. 10-centymetrowe szpilki to duże obciążenie dla krótkiej stopy np. o rozmiarze 35 – cały ciężar naszego ciała przeniesie się wtedy na palce. Przy stopie w rozmiarze 40 można już sobie pozwolić na wyższą szpilkę, pamiętając jednak o potencjalnych zagrożeniach.

Zakładając but na obcasie podnosimy piętę, a masa naszego ciała przeciąża przód stopy, dlatego noszenie wysokich szpilek wiąże się z ryzykiem: pośrodku śródstopia, które naturalnie nie jest przystosowane do przenoszenia dużych nacisków mogą powstawać zrogowacenia, przeciążane są także wiązadła, przykurczone może być ścięgno Achillesa.  Na co dzień lepiej unikać nie tylko wysokich, ale także bardzo wąskich szpilek , które nie są w stanie zapewnić stabilizacji w stawie skokowym. Więzadła stabilizujące ten ruch są wtedy zmuszane do bardzo intensywnej pracy.

Z drugiej strony jeżeli chodzisz w szpilkach codziennie, twoje mięśnie stopy, łydki i uda przystosowują się do obciążania przedniej części stopy, a wtedy nagłe przejście na płaskie obuwie może spowodować ból pięt i łydek.

Piekące podeszwy – dolegliwość chodzących na wysokich obcasach

Piekące podeszwy to zazwyczaj skutek przeciążenia stóp, w wyniku częstego chodzenia na wysokim obcasach. Prowadzą one do deformacji stopy – kości śródstopia rozsuwają się, prowadząc do płaskostopia poprzecznego i dotkliwego pieczenia podczas długiego chodzenia lub stania. Dolegliwość tę można złagodzić, używając żelowych wkładek do butów, które podkłada się pod przód stopy. Najlepiej jednak w tej sytuacji ograniczyć chodzenie na szpilkach. Ortopedzi ostrzegają, że poza deformacją stopy, szpilki powodują przykurcz mięśni łydki, zaburzając pracę pompy mięśniowej tłoczącej krew z nóg w kierunku serca. W skrajnych przypadkach przeciążenie to może przenosić się na kolana, biodra i lędźwiowy odcinek kręgosłupa.