Refleksoterapia – masaż stóp

Refleksoterapia to całkowicie bezpieczna i naturalna terapia, która swoje korzenie ma w starożytnym Egipcie, Chinach oraz Indiach. Polega ona na odpowiednim sposobie masowania bądź uciskania punktów na stopach lub dłoniach, które inaczej nazywane są refleksami. Każdemu z tych punktów przypisany jest odpowiedni organ bądź narząd. Poprzez uciskanie tych miejsc za pomocą kciuka bądź palców, stymulujemy prace układu nerwowego, docieramy to źródeł choroby oraz poprawiamy krążenie krwi. Celem refleksologii jest jak najszybsze przywrócenie zdrowia ciału i umysłowi. Ogromne znaczenie podczas terapii ma nastawienie do zabiegów i ogólny stan psychiczny pacjenta. Poprzez zabiegi, refleksolog ma za zadanie wzmocnić pozytywne cechy psychiczne i fizyczne. Właśnie w tym zakresie może ona przynieść najlepsze efekty. Jest to technika skuteczna, łatwa do przyswojenia i wykonania. Terapia ta zdecydowanie różni się od medycyny konwencjonalnej, która najczęściej leczy objawy, zapominając o środowisku i stylu życia pacjenta. W refleksologii na główne objawy wpływają inne czynniki, które na pierwszy rzut oka są z nimi kompletnie nie związane. Zabieg u refleksologa różni się wizytą u lekarza pierwszego kontaktu. Pierwszą różnicą jest czas trwania wizyty, refleksolog poświęca nam około godziny, zaś internista potrzebuje około 15 minut, aby stwierdzić, co nam dolega. Wynika to z tego, że w refleksologii bardzo ważny jest czas, który poświęcony jest pacjentowi. Terapia ta właśnie, w połączeniu z zabiegami i rozmową, pomaga na takie dolegliwości jak migreny, bóle pleców czy bezsenność. Oprócz tego pozwala nam wyeliminować stres oraz napięcie, które wiąże się z pędem życia. Ten rodzaj masażu jest całkowicie bezpieczny, dostosowany do wieku i potrzeb pacjenta. Refleksoterapia w wykonaniu specjalisty bywa czasami bolesna, natomiast naturalna, na kamykach lub piasku jest bardzo przyjemna.

Podstawowe zasady i korzyści refleksoterapii

Refleksoterapia nie tylko jest metodą zapobiegającą problemom zdrowotnym, ale także zapewnia nam poprawę samopoczucia. Podczas zabiegu zostają pobudzone punkty refleksologiczne, które powodują wyzwalanie endorfin, hormonu odpowiedzialnego za szczęście, ale również likwiduje ból, a także napięcie mięśniowe.

Stres wywołany przez prace, obowiązki domowe i inne sytuacje życiowe wpływa bardzo niekorzystnie na nasz system immunologiczny, który przez ten czynnik jest bardzo osłabiony. Jesteśmy bardziej podatni na przeziębienia, a także łatwiej popadamy w depresje. Zabieg refleksoterapii doskonale zwalcza stres, daje nam uczucie relaksu, odprężenia, a także pozwala na rozluźnienie całego ciała, dzięki czemu nasz układ odpornościowy ulegnie zwiększeniu.

Refleksologia to uzdrawiający masaż stóp, który usprawnia przepływ krwi i limfy w organizmie, dzięki czemu komórki są odpowiednio dotlenione. Zwiększa się nasza koncentracja i poprawia praca umysłu. Pobudzone komórki pomagają w usunięciu toksyn z organizmu, co prowadzi do lepszego oczyszczenia ciała i dodatkowej pozytywnej energii. Refleksoterapia wykorzystywana jest także przy walce z nadwagą czy otyłością, będących wynikiem zaburzeń metabolicznych. Według refleksologów, uciskanie odpowiednich punktów uwalnia nas od złych emocji, a tym samym poprawia nasz stan psychiczny.

Krótka historia Refleksologii, nazywanej również terapią zonową

Historia, a konkretnie samo zaistnienie tej terapii, nie jest do końca takie oczywiste. Wiemy, że refleksologia to taka dziedzina nauki, której istnienia nie możemy dokładnie sprecyzować. W literaturze poświęconej tematom refleksologii możemy znaleźć przybliżoną datę zapoczątkowania tej terapii – jest to okres około 2330-2500 p.n.e. Korzenie refleksologii wywodzą się ze starożytnego Egiptu, gdzie na ścianie grobowca lekarzy w Ankhmahor znaleziono malowidła, które przedstawiają uzdrowicieli wykonujących zabiegi na dłoniach i stopach pacjentów. Pod malowidłem znajduje się podpis, gdzie pacjent mówi: „Nie rób mi krzywdy”, na co terapeuta odpowiada „Będę działał tak, abyś mnie chwalił”. Tak wyglądał sam początek wielkiej nauki refleksologii. Nie możemy zapomnieć, że najsłynniejszy starożytny system terapii stóp powstał w Chinach, który trwa już około 5 tysięcy lat. Mam na myśli akupunkturę i akupresurę, dwie metody, które mają doskonałe właściwości uzdrawiające. Są to nauki ściśle powiązane ze sobą.

W Europie w XIV wieku praktykowano pewien rodzaj terapii poprzez uciskanie. Pierwsze artykuły i książki powstałe na ten temat wydano w XV i XVI wieku. Ważną informacją jest fakt, że już w latach 90-tych XIX wieku Henry Head przeprowadził badania i nazwał je „zonami głowy” – „połączył tkankę nerwową z chorymi organami obszarów skóry, które były wrażliwe na dotyk”.

Pierwszą osobą, która zastosowała tą terapie był doktor Alfons Cornelisu, który, cierpiąc na infekcje, wziął udział w kursie masażu, a następnie odkrył, że gdy masuje pewne obszary ciała, choroba ustępuje. Skłoniło go to do przeprowadzania kolejnych badań. Pomimo zainteresowania, które było wokół terapii , sama teoria terapii zonowej powstała na początku XX wieku. Dr William Fitzgerald, zainspirowany pracą poprzednich badaczy, zdecydował się na kontynuowanie pracy nad teorią zonową, dzięki czemu powstała książka „Terapia strefowa – uśmierzanie bólu w domu”. Niestety, książka nie była spektakularnym wydarzeniem, a środowisko medyczne również nie wykazało zainteresowania. Fitzgerald zdobył popularność dzięki uzdrowieniom na spotkaniach towarzyskich. Jedynym lekarzem, który wykazał zainteresowanie terapią, był doktor Jogo Riley. Razem z asystentką-masażystką, Eunice Ingham , postanowili rozwijać terapię pod kątem technicznym, którą przekształcili w refleksologię. Dzięki temu Eunice Ingham uznawana jest jako matka współczesnej refleksologii.